โดรนพลีชีพของรัสเซีย บินได้ไกล1,000–2,000 กม. บรรทุกหัวรบน้ำหนัก 30–50 กก.
รุ่นหลักที่รัสเซียใช้งานGeran-2 (Shahed-136 ของอิหร่าน)
.
Geran-2 (Shahed-136 เวอร์ชันรัสเซีย)
โครงสร้างและระบบหลัก
-
ระบบนำวิถี (Navigation)
-
ใช้ GLONASS (ดาวเทียมนำทางของรัสเซีย) ผสมกับ GPS/INS เพื่อความแม่นยำ
-
INS (Inertial Navigation System) ทำงานเมื่อ GPS ถูกรบกวนด้วย ระบบต้านสงครามอิเล็กทรอนิกส์ (anti-jamming)
-
เวอร์ชันใหม่ติด กล้องอินฟราเรด + คอมพิวเตอร์วิชั่น เพื่อบินกลางคืนและเลือกเป้าหมายท้ายภารกิจ
-
-
ระบบขับเคลื่อน
-
เครื่องยนต์ลูกสูบ MD550 หรือเทียบเท่า (2 สูบ, 50–55 แรงม้า) ใช้น้ำมันเบนซิน (AVGAS)
-
ใบพัดแบบ push-prop ติดท้าย
-
-
ระบบควบคุม
-
ปกติเป็น autopilot ใช้เส้นทางที่ตั้งค่าไว้ (waypoints)
-
รุ่นอัปเกรดสามารถรับคำสั่งปรับทิศทางผ่านลิงก์ดาวเทียม (บางรายงานอ้างว่ามีการใช้ Starlink หรือเทียบเท่า)
-
-
ระบบสื่อสาร
-
ลิงก์วิทยุคลื่น UHF/VHF หรือดาวเทียม ใช้สำหรับอัปเดตเป้าหมายในขั้นตอนสุดท้าย
-
-
ระบบบรรทุกอาวุธ
-
หัวรบแรงสูง (HE) 30–50 กก., มีทั้งแบบระเบิดกระจาย (fragmentation) และเทอร์โมบาริก
-
-
เป็นโดรนที่พัฒนามาจาก Shahed‑136 ของอิหร่าน แต่รัสเซียผลิตเองในชื่อ Geran‑2 โดยมีการปรับใช้เทคโนโลยีภายในแบบ GLONASS และควบคุมผลิตภัณฑ์เอง PBS+15Wikipedia+15The Washington Post+15
-
ตัวโดรนมีความยาว ~3.5 m และปีกกว้าง ~2.5 m
-
ความเร็วบินประมาณ 185 กม./ชม. พิสัยสูงสุดประมาณ 1,000–2,000 กม. (ต่างยอมรับกันว่าไกลสุด 2,000 กม.) Wikipediavietnam.vnVoice of America
-
บรรทุก หัวรบน้ำหนัก 30–50 กก., บางเวอร์ชันเตรียมติดตั้งเทอร์โมบาริกเพื่อทำลายที่มั่น
-
มีระบบกล้องอินฟราเรด และระบบควบคุมภาพอัลกอริธึม ใช้ในภารกิจกลางคืนและแม่นยำขึ้น
ZALA Lancet (Item 51/52/53)
-
ผลิตโดยบริษัท ZALA Aero (ภายใต้ Kalashnikov) ตั้งแต่ปี 2019
-
มีพิสัยบิน ~40 กม., บรรทุกหัวรบ 3–5 กก., ความเร็วบินจาก 110 กม./ชม. และดิ่งลงถึง 300 กม./ชม.
-
แบ่งเป็นรุ่น Lancet‑1, Lancet‑3, Product‑53 (หรือ Izdeliye‑53) ซึ่งมีการพัฒนาความสามารถอัตโนมัติ และส่งเป็นกลุ่ม (swarm) ได้
-
ใช้ระบบนำวิถีภาพ (TV-guidance) ซึ่งผู้ควบคุมสามารถเลือกเป้าหมายช่วงท้ายภารกิจได้
-
เคยใช้โจมตีรถถัง T‑84 และอุปกรณ์ป้องกันทางอากาศ Stormer HVM

จุดแข็งและกลยุทธ์การใช้งาน
-
ต้นทุนต่ำ: Geran‑2 มีราคาผลิตในรัสเซียประมาณ $20,000–35,000 เหรียญ/หน่วย ส่วน Shahed‑136 ดั้งเดิมอยู่ที่ $193,000/หน่วย แต่ต้นทุนจริงอาจต่ำกว่า
-
ใช้เพื่อปฏิบัติการขนาดใหญ่: โดรนถูกส่งเข้าทำลายโครงสร้างพื้นฐาน, จุดยุทธศาสตร์ และสร้างผลทางจิตวิทยาให้ศัตรู
-
ผลิตจำนวนมาก: โรงงานในเมือง Yelabuga รัสเซียประกาศสามารถผลิต Geran‑2 จำนวนหลายหมื่นตัว และแม้จะใช้แรงงานเยาวชน
-
ปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง: เพิ่มความสามารถในการบินกลางคืน, ใช้เซ็นเซอร์อินฟราเรด, ติดดาวเทียม Starlink เพื่อควบคุมระยะไกลขึ้น และอื่น ๆ
บทบาทในสนามรบ
-
Lancet ถูกใช้แพร่หลายโดยกองกำลังรัสเซียเพื่อโจมตีรถถัง, ปืนครก, และอุปกรณ์ทหารของยูเครนโดยตรง
-
Geran‑2 ถูกใช้ในปฏิบัติการกลางคืนและโจมตีโครงสร้างพลเรือน เช่น โครงข่ายพลังงาน น้ำ และอาคารยุทธศาสตร์ในเคียฟ WikipediaISPI
.
.
.
เปรียบเทียบสรุป
รุ่น | พิสัยบิน | หัวรบ | ความเร็ว (บิน/ดิ่ง) | จุดเด่น |
---|---|---|---|---|
Geran-2 | ~1,000–2,000 กม. | 30–50 กก. | ~185 กม./ชม. | ระยะไกล, ราคาต่ำ, กลางคืน |
Lancet-3 | ~40 กม. | ~3–5 กก. | 110/300 กม./ชม. | ควบคุมภาพ, swarm, ใช้ยิงตรง |